TEMAT: Alkohol a ciąża

Część!
Mam na imię Kasia i 31 lat. Nie wiem od czego zacząć... Mimo super zapowiadającej się kariery i świetnych studiów przez alkohol straciłam już prawie wszystko. Rozpadło się moje małżeństwo z ukochanym człowiekiem, praca rozmieniła się na drobne. Odwróciło się ode mnie wiele osób. Miałam próbę samobójczą po której trafiłam do szpitala psychiatrycznego. Diagnoza? "Brak znamion choroby psychicznej. Nadużywanie alkoholu". Po tych dramatycznych przejściach wpadłam pod skrzydła starego przyjaciela w którym z wzajemnością się zakochałam... Coś pięknego prawda? Tyle że problem z alko nie minął. Zmienił się. Już nie piłam jawnie bo nie mogłam. Zawsze wykorzystywałam okazję by odbić sobie za wsze czasy. Tym sposobem raz na parę miesięcy wpadam w kilkudniowe, nawet tygodniowe ciągi. Tak też się stało ostatnio... Wyjechaliśmy na wakacje. Chłopak nie miał mnie jak pilnować. Ogniska, znajomi. Wykorzystałam to. Byłam kompletnie pijana przez 3 dni. Wypiłam prawdziwe morze alkoholu. Trafiłam do szpitala gdzie okazało się że jestem w ciąży. W 5 tygodniu. Ze szpitala wypisałam się na własne życzenie i poszłam się z żalu co ja narobiłam upić... Tak więc piłam w 5 i 6 tygodniu ciąży. Nadal bardzo bardzo mnie ciągnie do alkoholu. Nie pije już bo strach o dziecko jest za duży. Ale strasznie cierpię. Płacze całymi dniami że uszkodziłam pijaństwem ten nieszczęsny zarodek. Ze zniszczyłam życie nie tylko sobie ale własnemu dziecku. Naczytałam się o FAS i popadłam w jakąś psychozę na tym punkcie. Rozważam aborcję...

Witaj

Stało się już tego nie zmienisz. Dużo zależy od tego co dalej zrobisz.

Jeśli chcesz przestać pić ratować siebie i dziecko jest sposób. Proponuje zacząć od poradni leczenia uzależnień tam dostaniesz konkretne wskazówki co zrobić by przestać pić.

Jeśli chodzi o FAS dziecko nie musi go mieć. Zanim podejmiesz pochopne decyzje dobrze się zastanów.

Uwierz można żyć bez alkoholu a ludzie na tym forum to żywy dowód.

I po raz kolejny uciekniesz od odpowiedzialności? A może to czas spiąć pośladki i nauczyć się żyć bez alkoholu? Może zadbasz teraz o to, żeby zapewnić dziecku to co najwazniejsze? Kochająca i trzeźwą matkę? Poradnie leczenia uzależnień sa w każdym mieście. Spróbuj

To dla ciebie na pewno bardzo mocne przeżycie. Terapua terapią - wiadomo ale umów się na spotkanie z psychologiem. Pomóż sobie w tej bardzo trudnej dla ciebie chwili.

Trzymaj się.

pozdrawiam moje zdanie ? wybor czy pic dalej i stoczyc sie bo jak widze nic nie zrobilas. najprostrze usunac ciaze i z glowy i dalej w tango pewnie wyrzuty sumienia przejda nie rozumiem

Z tego co mi wiadomo to terminacja ciąży w Polsce może być tylko w przypadku uszkodzenia genetycznego płodu potwierdzonego odpowiednimi badaniami czy zagrożenia życia matki. Jak na trzeźwo piszesz takie rzeczy, to ja nie chcę wiedzieć co robisz po pijaku. Nie pozdrawiam.

Wiesz, niekoniecznie przebywam w Polsce gdzie panuje tak restrykcyjne prawo. W Niemczech aborcja na życzenie jest do 12 tygodnia ciąży, w UK do nawet 24. Ale Ty widzę nigdy nosa poza ten grajdołek nie wychyliłeś. Domyślam się natomiast jakie są Twoje poglądy... Również nie pozdrawiam.

Rafał przegiąłeś z oceną.

Ludzie, na Boga... Mi naprawdę chodziło tylko o poznanie historii jakiejś kobiety która piła w ciąży. Chciałam wiedzieć czy jej dziecko jest zdrowie, jeśli nie, to co mu dolega.

Chyba oceniacie mnie swoją miarą skoro uważacie że chcę dokonać aborcji jedynie po to by móc pić dalej... To naprawdę wredne. Gdybym wiedziała o ciąży nie napilabym się ani kropli. Niestety nie wiedziałam. Mój wyskok był pierwszym po wielu miesiącach trzeźwości i ciężkiej pracy. Nie powinien mieć miejsca ale jednak się zdarzył. Oczywiście Wam pewnie żadna wpada się niegdy nie zdarzyła...

Szukałam na tym forum kogoś kto przeszedł przez podobne piekło zamartwiania się o losy dziecka a nie jakiegoś Rafałka który w końcu też kiedyś był pijakiem ale jak widać gładko mu poszlo przepoczwarzenie w nieskalanego anioła ociekającego mądrościami.

Zajmij się sobą a nie Rafałem.

Proszę o przestrzeganie zasad regulaminu. Nie obrazami się nawzajem. Rafał, Kasiaaa dostajecie po oficjalnym ostrzeżeniu. Tu ma być kulturalna wymiana poglądów a nie rzucanie błotem.

Opuszczam forum. Nie takiego przyjęcia się spodziewałam. Zapomniałam że najgorsi są neofici.

Żegnaj i pa. Zadbaj o siebie i swoje dziecko.

A ty kim jesteś?

nikt tu z nas nie nawrocil sie na cos nowego ani nie jestesmy w zadnej sekcie po prostu wracamy do normalnosci nie wyznajemy jakis nowych idei,pewne odczucia i zachowania zostaly zagluszone przez nalog i nikt nie jest tu potworem ile osob tyle zdan mamy tylko jedno wspolnego alkoholicy niepijacy i mozemy sie podzielic swoimi spostrzerzeniami cos doradzic i nikt nie jest nieomylny i nie jestesmy zeby glaskac po glowce

Solo, a ty do której bandy należysz? Bo mam wrażenie, ze dzielisz na my i oni a to niepotrzebne. Wiem jakie były moje początki, jak wkurzająco działali na mnie ludzie z forum i z jakiego powodu tak się działo ale liczmy się ze słowami zwłaszcza gdy temat dotyczy osoby nie tylko z problemem alkoholowym ale z kwestią odpowiedzialności za nowe życie.

Żal mi tej dziewczyny, że przez jedną osobę może popłynąć.

Kasiaaa, ja jestem z tej drugiej strony, ale też dostałam tu takie odpowiedzi, których się nie spodziewałam. Też dość ostro i jednoznacznie zaliczono mnie do kategorii współuzależnionych. Najpierw mnie to dość mocno zirytowało, ale później doszłam do wniosku, że każdy, kot napisał do mnie, miał w jakimś sensie rację.
Jestem kobietą kilkanaście lat starszą od Ciebie. Moje dziecko ma już dwadzieścia kilka lat, jest zdrowe i świetnie sobie radzi w życiu. Ta ciąża była dla mnie zaskoczeniem. Byłam wtedy młodą studentką, zakochaną po uszy, która świetnie się bawiła i w ogóle nie myślała. o ciąży. I popijała ostro na imprezach jak wielu studentów i studentek. I okazało się, że jestem w ciąży!!!! Błagała wtedy Boga, by odpuścił mi to, że piła będąc na początku ciąży. Moje dziecko urodziło się zdrowe i jest ponadprzeciętne.Ta ocena nie wynika z tego, że jestem matką, która zawsze uważa swoje dziecko za najwspanialsze, ale z tego, że ma taaaakie osiągnięcia, że gdybym o nich tu pisała, nie uwierzyłabyś, że matka takiego geniusza może tu być na forum. Uwierz więc, że Twoje dziecko też może być zdrowe i skup się na tym!

joankowalska Dziękuję ci za ten wpis
Mimo, że nie jestem w ciąży

pozdrawiam Pp! do bandy zadnej i nie dziele na ,,my,, ,,oni.. nie zrozumiales mnie ani mi przez mysl nie przeszlo zeby dziewczyne dolowac nie oceniam i nie krytykuje kazdy z nas decyduje o sobie i zycze jej z calego serca jak najlepiej szacunek

Ja jako początkujący czułem , ze jesteście wy i jestem ja. To mi przeszkadzało. Chciałbym aby nowi nie czuli się jak ja wtedy.

Piątka

Kasiaaa, że tak wtrącę, piszesz, że gdy byś wiedziała że jesteś w ciąży, nie wypiła byś ani kropli, później piszesz, że w szpitalu dowiedziałaś się ,że jesteś w ciąży, wypisałaś się na własne życzenie i poszłaś się napić, bez urazy, nie rozumiem Ciebie, bez urazy.




dzisiaj nie piję

Kasiaaa napisał:
Czytałem co Kasia napisała i rozumiem to tak jak powyżej...

Dla mnie to całkowicie nie zrozumiałe...... Jestes dorosłą osobą i decydujesz o sobie i swoim zyciu tylko Ty .... jak sobie poscielisz tak sie wyspisz ....

A co tu jest do rozumienia? Przypomnę wam że alkocholik w kontakcie z alkoholem traci zdrowy rozsądek. Takie nielogiczne dla otoczenia tłumaczenia są całkowicie akceptowalne dla alkoholika.

Pamietam jak pomylili mi wyniki badań kolonoskopii - z wyników wynikało że mam tak rozwalony żołądek że picie może skończyć śmiercią wiec z rozpaczy poszedłem się napić.

Dopiero terapia pozwoliła mi rozbroić mechanizmy i zobaczyć bezsens moich tłumaczeń, które wcześniej wydawały mi się logiczne.

Tak jestem osobą dorosłą i odpowiedzialną za swoje czyny. Na ogół rozsądna ale w kontakcie z alkoholem traciłem cały rozsądek. Dlatego obecnie nie wchodzę w bezpośredni kontakt z alkoholem.

Napiłaś się raz po tym jak dowiedziałaś sie ze jesteś w ciąży to i napijesz się kolejny, jestes na dnie i tylko od Ciebie zalezy czy sie odbijesz, trzymam kciuki za dobre wybory i pozdrawiam